CommentTime23 Aug 2025 02:13 (1 dzień temu) zmieniony
na temat tej gry napisano już chyba wszystko, ale jakoś nie znalazłem filmiku z rozgrywki od A do Z, hmm... w pliku jest dumpsnap z samej gry (bez intro) zrobiony za pomocą Altirry - dzięki temu układ planszy się nie zmienia i właśnie do tego układu jest załączona mapka. ktoś kiedyś powiedział, że mapy do Vicky nie ma bo układ plansz jest losowy i dlatego gierka jest mało grywalna. trochę prawdy w tym jest, dlatego spróbowałem coś z tym zrobić. z tego atra można grać na tej samej planszy poprzez reset, albo losowo poprzez start po utracie wszystkich żyć. -na jednej księdze można wykonać 5 teleportów -po wykonaniu zadania dodawane jest jedno życie ta gierka jest zrobiona przez chłopaków ze szkoły średniej w latach 90-tych!
Niektórzy objeżdżają tę grę, niektórzy mówią że jest niegrywalna, niektórzy wręcz uważają ją za beznadziejną. Mówcie sobie co chcecie, dla mnie osobiście Vicky jest jedną z lepszych gier, jedną z moich ulubionych, przede wszystkim przez klimat jaki w niej jest utrzymany. Zawsze uwielbiałem się błąkać po tych labiryntach w poszukiwaniu przedmiotów i lokacji do ich użycia. Nie było ważne czy się uda przejść całość czy nie. Ważne było samo chodzenie i wczucie się w ten nastrój, który panuje w grze. Losowy układ labiryntu dla mnie akurat dodawał tego czegoś co powodowało że chętnie do gry wracałem, żeby znowu pobłądzić sobie w tych niekończących się korytarzach.
Wypowiem się jako spec od gier :-D. Vicky to bardzo ładna gra, brakuje jednak elementów, które nieco urozmaicałyby ów labirynt- takich, które pozwoliłyby mniej więcej wiedzieć, w której jego części aktualnie jesteśmy. Na przykład: niższe partie mogłyby być ciemniejsze, wyższe- jaśniejsze, albo różnice w jakimś wzorku w tle. Bez tego, grając, nie mamy zielonego pojęcia, gdzie jesteśmy, i to duży minus gdyż wkrada się przytłoczenie ogromem wszędobylskiej powtarzalności. Gdyby jeszcze autorzy dodali podział na stworki, które występują w konkretnych częściach labiryntu, to ja byłbym usatysfakcjonowany.
Kolejny problem to dość losowa walka. Nie wiem, jak inni gracze, jednak u mnie nie zawsze topór działał, mimo różnych prób zawsze istniała szansa, że w stworka po prostu nie trafię i stracę istnienie.
Więcej zastrzeżeń nie mam. Gra mimo wszystko broni się dość unikalnym klimatem, ale jest to jedna z niewielu gier, której przez wyżej wymienione wady nie miałem siły przejść.
